Monday, July 26, 2010

BILIS NG PANAHON.


Sobrang miss ko na si KUYA ARNOLD.

Kaya pala bigla nalang akong naging emosyonal at pumasuk sa isip ko yung time na nagsasalita siya at umiiyak.Hindi ko napigilang lumuha nung mga sandaling iyong.

Ang bilis lang ng panahon hindi ko inakala na isang buwan na pala ang nakalipas simula ng umalis si Kuya Arnold.

Alam ko na mahirap maka move-on lalo na sa mga taong ayaw mong iwanan.Sa mga istudyanteng napamahal na sa iyo ng lubos.

Namimis ko na yung kuya na lalapit sa amin at sasabihin na " oh mga anak patulong naman may activity kasi tayo kailangan nating gumawa ng backdraft".

Hinahanap-hanap ko rin ngayon yung kuya na kapag nagkaroon ng sakit ang isang istudyante titigil kahit sandali sa kanyang ginagawa at kukuha ng gamot.

Miss na miss ko na yung pag-aalaga mo sa amin kuya.Ikaw yung isa sa tumayo bilang mabuting kuya at ama para sa amin.

No comments:

Post a Comment