BAKIT GANUN?

1st month ko sa college life super tahimik ko talaga

.Some of my classmate ask me why im so very quite?

Then sabi ko sa kanila ganito lang talaga ako every 1st month ng pasukan.

Ako kasi yung tipo ng tao na hindi agad sumasama kung kanino dahil i want to know muna yung ugali ng bawat taong nakapaligid sa akin yun bang makikiramdam muna ako.

One time nakaupo ako sa chair beside the door ng may lumapit sa akin na mga classmate ko na halos babae sila.Then they told me na "masyado ka namang loner, always kang tahimik at nag-iisa kung gusto mo sumama ka na lang sa amin para naman hindi ka na nag-iisa.

Masaya ako dahil sila yung unang taong lumapit sa akin at tinuring na kaibigan.

At akalain mo sila pa yung naging groupmate ko sa klase namin sila talaga yung pumili sa akin para maging kagrupo nila.

But on the otehr side of our classroom may isang grupo din na kung saan ay mahilig silang magbiruan,tawanan, at harutan.

Then i ask my self.."kailan ko kaya mailalabas yun kulit ko?"

Hanggang sa unti unti ay sumama ako dun sa kanilang grupo.

Hindi ko man lang naisip kung bakit ako ganun..hindi ko man lang naisip na napalayo na pala ako dun sa mga taong unang nakisama sa akin.Naiinis ako sa sarili ko dahil sila na nga yung humingi ng favor to join with them, pero anong ginawa ko lumipat ako sa ibang grupo with out acommitment sa kanila.

"Haizt......bigla akong natahimik kanina sa nangyari pero hindi ako na offend dahil may point naman sya sa sinabi nya sa akin. Pero in my side gusto ko lang ipakita yung tunay na ako na makulit.

Nakasanayan nyo na kasi ako na palaging tahimik. Kaya parang gusto ko na maging ganun nalang na tahimik,

Pero di ba mas magandang makilala nyo ako sa tunay kong ugali at kung sino talaga ako."

BAKIT GANUN?

" For that thing SORRY SA INYO KUNG NASAKTAN KO KAYO SA FRIENDSHIP NATIN SORRY DIN SA NAGAWA KONG MALI."